Dokumenty i publikacje

• Orzeczenia
• Konstytucje
• Ustawy
• Konwencje
• Traktaty UE
• Dyrektywy
• Noty komunikacyjne ETPCZ
• Komunikaty prasowe ETS
• Komunikaty prasowe Trybunału Konstytucyjnego
• Komitet Praw Człowieka
• Ministerstwo Sprawiedliwości
• Biuletyny
• Stanowiska RPO
• Raporty
• Linki

Współpraca

• Autorzy
• WPiA UW
• CEE TRUST
• Centrum Praw Człowieka
• Wydarzenia

Przepis art. 248 § 1 ustawy kodeks karny wykonawczy stanowiący, że "W szczególnie uzasadnionych wypadkach dyrektor zakładu karnego lub aresztu śledczego może umieścić osadzonych, na czas określony, w warunkach, w których powierzchnia w celi na jedną osobę wynosi mniej niż 3 m2. O takim umieszczeniu należy bezzwłocznie powiadomić sędziego penitencjarnego" jest niezgodny z Konstytucją, ponieważ pozostawia zbyt daleką swobodę dyrektorom zakładów karnych. Jest więc przykładem naruszenia konstytucyjnej zasady dobrej legislacji. Jego stosowanie oznacza w praktyce osadzenie więźniów w celi mniejszej niż 3 m2 na czas nieokreślony, co może powodować przebywanie w niehumanitarnych warunkach.

• Przeludnienie celi